Weronika Tomala – pisarka, autorka powieści obyczajowych i romansów, m.in. takich jak: "Contadina. W sieci kłamstw", "Nieprzegrany zakład", "Tam, gdzie diabeł mówi dobranoc", "Cztery liście koniczyny" i inne. Jej książki ukazały się we współpracy z wydawnictwami PASCAL, Zysk i S-ka oraz Dlaczemu.
Jest to trzeci tom serii Niebezpieczna miłość. Jednak nie trzeba koniecznie znać poprzednich tomów. Nie wpłynie to na zrozumienie historii, aczkolwiek polecam bo są świetne.
Tym razem poznajemy siostrę Fabio, Mię. Dziewczyna wraca w rodzinne strony po ukończeniu szkoły oraz zerwaniu z chłopakiem do którego przyczynił się jej brat. Jest wściekła, że na każdym kroku jest kontrolowana. Ma dość bycia Trovato i tego, że urodziła się w takiej, a nie innej rodzinie. Dziewczyna chcąc zrobić bratu na złość, a także udowodnić mu, że nie jest już małą dziewczynką i potrafi dać sobie radę sama, zatrudnia się w warsztacie samochodowym. Tam jej uwagę przyciąga mechanik Damiano. Mężczyzna od początku przejawia niechęć do Mii. Jest to spowodowane jego ogromnym żalem i urazem do rodziny Trovato. Jednak coś usilnie ciągnie go do dziewczyny. Czy będzie w stanie schować urazy i otworzyć się na uczucie? Czym tak bardzo naraził mu się Fabio?
Ten ton, podobnie jak poprzednie tak mnie wciągnął, że nie mogłam się oderwać. Jest także życiowy, zawierający mnóstwo ważnych problemów i dylematów. Autorka pokazała jak krzywdzące może być z góry ocenienie innego człowieka bez poznania go, przez pryzmat rodziny z jakiej pochodzi. Do tego poruszyła również bardzo ważny problem alkoholizmu rodzica. W umiejętny sposób autorka pokazała nam, jak uzależnienie może wpłynąć na dziecko oraz na jego dalsze życie w dorosłości. Książka jest przepełniona emocjami. Jest żal do drugiej osoby, złość i poczucie niesprawiedliwości. Oprócz mnóstwa negatywnych emocji znajdziemy również rodząca się miłość, przyciąganie do drugiej osoby, walkę o własne szczęście, a także czasem nieudolne próby dbania o rodzinę.
Historia jest lekka i życiowa. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Mia to silna kobieta, która wie czego chce. W pewnym momencie było mi jej ogromnie szkoda. Nawet najsilniejsza osoba potrafi się załamać i pęknąć 💔
Damiano za to, to mężczyzna z krwi i kości. Przystojny, silny i męski. Mimo tego, że walczy o swoje szczęście każdego dnia nie poddaje się. Z rodzącym się uczuciem też walczył długo, na różne sposoby. Znając jego powody rozumiałam jego oraz jego obawy.
Na uwagę zasługuje także Fabio, brat Mii którego poznaliśmy w 1 tomie. Tutaj pokazany jest jako prawdziwy Don, aczkolwiek zaskoczył mnie tym, że dał swobodę siostrze, ale przede wszystkim tym, że mimo swojej pozycji potrafił przyznać się do błędu, przeprosić, a nawet podjąć próbę naprawy swoich porywczych czynów.
Szkoda, że to już koniec historii rodziny Trovato. Polubiłam ich bardzo.
„A ja kolejny raz uświadamiam sobie, że w miejscu, które kiedyś tak bardzo mnie przerażało, odnalazłem swoją miłość i prawdziwą przyjaźń. Odnalazłem ludzi, którym naprawdę mogę zaufać i z którymi łączy mnie coś więcej niż banalna genetyka.”
Po książkę @weronikatomalaautorka „Cień przeszłości” sięgnęłam we współpracy barterowej z @lovebook_stronymilosci . Jest to trzeci tom serii „Niebezpieczna miłość”. Nie poznałam jeszcze poprzednich części, ale w niczym mi to nie przeszkadzało. Od razu odnalazłam się w słonecznej Sycylii, gdzie poznałam Mię Torvato oraz Damiano Sorrentino. Ich drogi krzyżują się w warsztacie samochodowym, gdzie pracuje chłopak. Bardzo mi się podobało, że autorka poświęciła więcej czasu temu miejscu, skupiając się na wykonywanej przez głównego bohatera pracy. Dodało to książce fajnego klimatu. Tym bardziej, że nie tylko pracą człowiek żyje, więc nie zabrakło tam również pełnych pikanterii scen, które były opisane w zmysłowy, wyważony sposób. Chemia między bohaterami jest wyczuwalna od razu, tak samo jak uczuciowe rozterki, z którymi w swoim towarzystwie się zmagają. Książka porusza takie wątki, jak: skrywane tajemnice rodzinne, problem alkoholowy u członka rodziny, porwanie, porachunki mafijne, zakazana miłość. Na co dzień nie sięgam po powieści w takim stylu, ale podobne miałam już za sobą. „Cień przeszłości” postanowiłam przeczytać ze względu na opis z zarysem bardzo ciekawej, nieoczywistej historii oraz rozgrywającą się akcję we Włoszech. Autorka przybliża czytelnikom to państwo poprzez piękne opisy malowniczych krajobrazów, zwroty w języku włoskim oraz miejskie legendy. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Weroniki Tomali, i na pewno nie ostatnie. Bardzo podobała mi się dynamika wydarzeń. Cały czas coś się działo, więc nie mogłam narzekać na nudę. Fabuła jest bardzo wciągająca, napisana w przyjemnym dla oczu stylu. Ta książka jest idealna na wieczorny relaks, po ciężkim i długim dniu.